Waarom openbaarheid en lobby niet samengaan

Onderstaand artikel is geschreven door Berend. Afgelopen week is er in de mainstream media een onderwerp flink onder de aandacht gebracht waarbij het lijkt alsof er dan eindelijk meer openheid en ruimte voor democratische besluitvoering komt in het bestuur van Nederland. Berend plaats daar grote vraagtekens bij, want hier is volgens hem sprake van selectieve eerlijkheid door de PvdA en door de mainstream media omtrent het nieuwe lobby-wetsvoorstel, want dat is het onderwerp waar het hier om gaat. Het woord is aan Berend:

Selectieve eerlijkheid, een psychologische manipulatie

Ik wil graag ter introductie beginnen met een psychologisch fenomeen dat een uitstekend middel vormt voor manipulatie, namelijk: selectieve eerlijkheid en selectieve oprechtheid. Wie wantrouwt iemand die iets heel eerlijk zegt of toegeeft? In het oude China had men al de spreuk: ‘het geven voor het nemen’. De werking van ons brein belemmert ons om in een dergelijk geval alert te blijven, te wantrouwen of te confronteren, wanneer de ander je in feite al heeft ‘ontwapend’ of heeft gerustgesteld met het eerlijk toegeven van een klein vergrijp. Je wordt op deze manier verblind. Het is dan al snel niet meer mogelijk om nog scherp te kijken naar het grotere plaatje of wat er eigenlijk voor enorme oneerlijke of in extreme gevallen zelfs onmenselijke dingen door dezelfde ‘eerlijke’ persoon of partij worden uitgevoerd.

Naast het verblindende effect is er nog een voordeel voor de manipulator in dit geval: het selectief toegeven van het kleine vergrijp ‘kost’ bijna niks: het levert weinig of geen schade op, in vergelijking met het toegeven van de echte werkelijkheid. Bewust of onbewust heeft iedereen wel eens deze tactiek toegepast, kinderen doen het ook wel eens. Wie heeft er niet eens een keertje gejokt over te laat komen, wie de laatste koekjes heeft opgegeten, het niet maken van huiswerk? Ook bij het opstellen van een curriculum vitae of bij een sollicitatie gebeurt dit op grote schaal, blijkt uit onderzoeken.

Dit alles is heel menselijk en soms vrij onschuldig. Het is echter van een volledig andere orde wanneer de democratie, de volksgezondheid en duizenden en soms zelfs miljoenen mensenlevens letterlijk in gevaar komen. Helaas is deze vorm van manipulatie van burgers op zijn minst al tientallen jaren elke dag van toepassing in Den Haag en ‘Brussel’. De SOPN is de enige partij die echt gaat voor democratie, openheid en een eerlijke en liefdevolle, menselijke samenleving.

Wil de PvdA het lobbycircuit echt transparant maken?

Waarom doet de PvdA een wetsvoorstel voor transparantie bij de lobby in Den Haag? Is dit zelfzuchtige ‘damage control’ of echte openheid? Ik raad je aan eerst de video van het NOS op Nieuwsuur te kijken met de bijbehorende titel en inleiding: ‘Lobby moet transparanter’ (link). Let ook op hoe mensen ervan uitgaan dat de kijker niet actief en zelfstandig kan denken. Er wordt een totaal verkeerd beeld geschetst van wat er allemaal achter de schermen gebeurt. Er wordt onder andere uitgelegd dat er in Den Haag wel overleg plaatsvindt met de tabaksindustrie, maar wij, de Nederlandse kijkers moeten gerustgesteld zijn met het feit dat politici dan niet zomaar gratis een slof sigaretten krijgen! Daarmee doet de NOS net alsof dat het niveau, de invloed en de macht van de Nederlandse lobbyisten weergeeft. Ik heb dit woord nog niet eerder gebruikt, maar dat fragment over o.a. die slof sigaretten is naar mijn idee pure desinformatie.

Dit valt er zoal te lezen over het nieuwe lobby-wetsvoorstel van de PvdA. ''Overal proberen lobbyisten invloed uit de oefenen op de besluitvorming. Maar dat is weinig transparant. De PvdA wil daarom meer transparantie afdwingen.'' Zie ook het artikel in de Volkskrant: ''PvdA wil minder 'schimmige' lobbyisten'' (link) en het artikel van Lea Bouwmeester van de PvdA: ''Maak lobby openbaar'' (link). Het lijkt aan de oppervlakte alsof het een goed idee is van PvdA om de lobby, wat Pim Fortuyn onder andere de achterkamertjespolitiek noemde, openbaar te maken. Ik wil hier liever geen dure woorden gebruiken, maar in dit geval is het wel echt van toepassing: ‘openbare lobby’ is een contradictio in terminis (Latijn voor ‘tegenspraak in termen’). ‘Openbare lobby’ net zo onmogelijk en tegenstrijdig als een ‘vierkante cirkel’, ‘vloeibaar ijs’ of een ‘plastic blikje’! Wat ik bedoel is dat de lobby per definitie iets is dat buiten de openbare en democratische besluitvorming plaatsvindt. Het is de stem van een (vaak zakelijke) partij met een belang zoals geld, macht, toekomstige functies en imago in plaats van de stem van de burgerbevolking.

Zoals Johan Oldenkamp, lijsttrekker van de SOPN al eerder aangaf: “Net als Pim moet de SOPN helemaal niets hebben van achterkamertjespolitiek. Pim liet in het midden wat hij hiermee precies bedoelde. De SOPN geeft daarin wel volledige openheid. De SOPN wil een resoluut einde maken aan antidemocratische zaken als corruptie, machtsmisbruik, belangenverstrengeling en stiekeme besluitvorming via het lobbycircuit.” Wanneer er wordt gerefereerd naar het gedachtegoed van Pim Fortuyn, vind ik ook deze zin van Johan Oldenkamp erg belangrijk om misverstanden te voorkomen: “Het grootste verschil tussen de SOPN en het gedachtegoed van Pim Fortuyn is dat voor de SOPN alle mensen evenwaardig zijn. De SOPN staat voor verbondenheid van alle mensen en keurt daarom iedere poging tot het zaaien van verdeeldheid ten zeerste af. Respect voor alle zienswijzen is een essentieel uitgangspunt voor de vernieuwende volksbeweging SOPN.”

Terugkomend op de PvdA en het wetsvoorstel ‘tegen’ de huidige lobby. De reden dat ik aanhalingstekens zet om het woord ‘tegen’, is vanwege het feit dat er iets vreemds aan de hand is wanneer een politieke partij, die onder andere zelf al tientallen jaren op mondiaal niveau aan lobby doet bij de antidemocratische Bilderbergconferenties, nu ineens openlijk zogenaamd tegen geheime lobby is. Zie ook de tabellen in het artikel "De Partij van de Arbeid of Partij van de Bilderbergers'' (link) en de Bilderbergdeelnemerlijsten op wikipedia (link).

De Romeinen hadden in het Latijn al meer dan duizend jaar geleden een heel relevante vraag die helpt bij het ophelderen van deze schijnbaar tegenstrijdige en raadselachtige situatie waarbij een geheim lobbyende politieke partij een wetsvoorstel indient tegen geheime lobby praktijken. Deze vraag in het Latijn luidt: ‘Cui bono?’, wat vrij vertaald staat voor ‘In wiens voordeel is het?’ of ‘Wie heeft er baat bij?’.

Als je goed oplet in welke context dit wetsvoorstel wordt ingediend, namelijk de invloed van de tabaksindustrie op de politiek, dan merk je dat er waarschijnlijk niet toevallig gekozen is voor een vergrijp waar niemand in het lobbycircuit (politiek en bedrijfsleven) zich echt aan zal branden. Er wordt selectief toegegeven in de mainstream media dat er aan lobby wordt gedaan. Ook wordt er een specifiek (selectief) voorbeeld genoemd waarbij niemand echt een groot probleem zal krijgen.

Helaas is er nog één veel grotere olifant in de kamer die dus niet meer benoemd wordt: Wat er eigenlijk dagelijks echt via lobby wordt besloten buiten de democratische en openbare kanalen om en welke gevolgen dit heeft voor de staatskas, de democratie, de soevereiniteit van land en individu, het monetaire systeem, de welvaart en de volksgezondheid etc. etc. Er is waarschijnlijk bewust gekozen om het onderwerp lobby bespreekbaar, zogenaamd transparant en geruststellend te maken in de context van de tabaksindustrie. De reden: iedereen weet dat roken ongezond is, het staat zelfs op je pakje. De kijker heeft vaak onbewust dus eigenlijk iets van: ‘zo oneerlijk is die lobby ook weer niet want ze waarschuwen je wel dat het ongezond is’.

Wat is er dan nog meer selectief gekozen door PvdA bij dit wetsvoorstel? Graag geef ik hierop uitleg via een voorbeeld.

Onder andere de farmaceutische industrie, de voedingsindustrie, het onderwijs en de wetenschap worden momenteel volledig gedomineerd en gestuurd door openbare en geheime lobbybeïnvloeding van buitenaf, voornamelijk door multinationals. Indien de PvdA, de NOS of de Volkskrant het onderwerp lobby echt inhoudelijk en onafhankelijk zouden bespreken, zoals de SOPN dat doet en zal blijven doen, dan zou er bijvoorbeeld genoemd worden wat voor enorme percentages van de Nederlandse bevolking kanker heeft of krijgt en waar dat veelal mee verband houdt. De SOPN is voor balans, gezondheid en preventie.

Ook zouden dan de volgende gezondheidsrisico’s worden benoemd: Onnodige ziekmakende en dodelijke vaccinaties zoals ‘de meidenprik’ (HPV), kankerverwekkende E-nummers als E621, fluoride, genetisch gemanipuleerde voeding, chemische symptoomonderdrukkende ‘medicijnen’, straling, chemtrails en onnodige stress. Momenteel worden deze onderwerpen bijna volledig buiten de politieke agenda en buiten de mainstream media gehouden door de lobbyisten.

Conclusie

De PvdA heeft naar mijn idee doelbewust gekozen voor tabaksindustrie in plaats van bijvoorbeeld de farmaceutische industrie ('Big Pharma') bij het indienen van het wetsvoorstel omtrent lobby regulering, omdat de ongezonde sigaretten nou eenmaal beter uit te leggen zijn aan het publiek, dan bijvoorbeeld onnodige, ziekmakende, dure medicijnen. Verder zal hun regeling in praktijk nooit het aspect van ondemocratische besluitvorming kunnen tegengaan, want het blijft immers lobbyen voor externe belangen buiten de openbare kanalen om.

© 27 juni 2012, Pateo.nl: alle rechten voorbehouden.

Dit artikel is geschreven door Berend en bewerkt door Uitgeverij Pateo.