De belangen achter het Lenteakkoord

Onderstaand artikel is geschreven door Berend. Hij onderzocht het zogeheten ‘Lenteakkoord’. Dit is het begrotingsakkoord voor 2013, wat recentelijk is opgesteld door de fracties van VVD, CDA, ChristenUnie, GroenLinks en D66 (link). Het woord is aan Berend:

Het is in mijn ogen niet geheel onbelangrijk dat dit Lenteakkoord intussen door het Centraal Plan Bureau (CPB) is doorberekend, waarbij voor het eerst in de geschiedenis door het CPB is toegegeven dat de calculaties en ramingen slechts een prognose zijn in het geval dat onze munt, de euro, niet instort (link). “Maar met het oog op een dreigende escalatie, erkent het CPB wel voor het eerst dat het scenario bestaat dat de euro uiteen kan vallen, beaamt directeur Teulings tegenover BNR Nieuwsradio.”

Dit begrotingsakkoord is een document dat er vanuit gaat dat de oude manier van financieel bestuur van Nederland, de juiste manier is. In het akkoord neemt men de situatie van vorig jaar (dat weer product is van voorgaande jaren) als beginpunt en vanwege financiële tekorten trekt men nu aan de bel. Het Akkoord noemt: “Sinds de tweede helft van 2011 zijn we geconfronteerd met nieuwe onzekerheden en tegenvallende economische ontwikkelingen. Nederland is opnieuw in een recessie terecht gekomen”. Verder noemt men: “De ernst van de situatie vroeg om snelle en ingrijpende beslissingen. De betrokken fracties hebben hun verantwoordelijkheid genomen, zodat volgende generaties niet met enorme schulden worden opgezadeld.” Volgens: VVD, CDA, ChristenUnie, GroenLinks en D66 is het daarom tijd voor bezuinigingen en lastenverzwaringen voor alle Nederlandse burgers.

Als je de inleiding van het Akkoord leest, kun je opmerken dat het volledig is gericht om te voldoen aan de eisen van ‘Brussel’, namelijk om onder de 3% begrotingstekort uit te komen: “De plannen uit het Lenteakkoord zorgen ervoor dat het begrotingstekort onder de Europese eis van 3 procent blijft. Het tekort is volgend jaar 2,9 procent van het bruto binnenlands product. Dat blijkt uit doorberekeningen van het CPB van de Nederlandse economie tot en met 2017, inclusief het Begrotingsakkoord voor 2013.” (link)

Zowel in de inleiding van het akkoord als in het NOS-journaal dat dit akkoord uitlegt aan de Nederlandse burgers zit een manipulatieve boodschap verweven. Beide informatiebronnen gaan uit van de logica dat de economie van een land het pas goed kan doen en stabiel kan zijn, als er sprake is van voortdurende groei. In het akkoord staat bijvoorbeeld: “... en ook voor de komende jaren wordt een lage economische groei verwacht. Als gevolg hiervan dreigden de overheidsfinanciën voor 2013 verder te verslechteren.”

In het NRC-artikel (link) wordt een video met Dominique van der Heyde van het NOS-journaal getoond. Na één minuut vanaf het begin van dit filmpje gaat het over het tekort aan economische groei in Nederland. Ook in dit filmpje wordt er duidelijk uitgelegd aan de kijkers dat de economie ‘het goed doet’ als er economische groei is.

Zoals Johan Oldenkamp (verwijzend naar documentaires als ‘Thrive’ (link), ‘Money as debt’ (link) en ‘Zeitgeist’ (link)) al vaker heeft toegelicht is het fractionele bankiersysteem (in combinatie met fiatgeld) de bron van een onontkoombare financiële crisis van alle landen die dit oneerlijke en gevaarlijke systeem hanteren. Wereldwijd hebben de centrale banken (zoals Federal Reserve, ECB en De Nederlandse Bank) daarmee de grote meerderheid van de landen zo in hun greep. In een systeem waarbij al het geld schuld is waar rente over betaald moet worden en waar een zeer machtig groepje mensen de ‘geldkraan’ controleert (en hier ook miljarden mee verdienen), heeft het helemaal geen zin om bezuinigingen door te voeren die het zwaarder maken voor de burgerbevolking.

Het enge bij dit Akkoord is niet alleen dat het is opgesteld om ‘Brussel’ tevreden te stellen in plaats van Nederlandse belangen te behartigen. Opvallend genoeg is niet alleen het CPB maar ook De Nederlandse Bank een partij die de inhoud van het akkoord mede bepaalt, zie ook het Lenteakkoord onder het kopje woningmarkt: “Hierdoor is het vraagstuk van de noodzaak tot schuldreductie, zowel op macro-(overheidsfinanciën), meso- (financiële instellingen) als microniveau (consumenten), nadrukkelijk op de agenda gekomen. Door de eurocrisis zijn voornoemde effecten alleen maar versterkt en is de noodzaak tot schuldreductie nog pregnanter geworden. Dit heeft ertoe geleid dat maatregelen op de koop- en huurmarkt onontkoombaar zijn geworden. Om verhuizing te stimuleren wordt het overdrachtsbelastingtarief voor woningen permanent verlaagd tot 2%. De Nederlandse Bank en het CPB zullen worden gevraagd een inschatting te maken van de te verwachten effecten van deze schulden en de positie van starters in het bijzonder.”

Helaas wordt De Nederlandse Bank (DNB) bij dit akkoord als betrouwbare partij beschouwd om het beleid verder te beïnvloeden. Is DNB wel te vertrouwen?

De Nederlandse Bank, zoals eerder genoemd is het onderdeel van het wereldwijde web van centrale banken. Nout Wellink (DNB) kwam in opspraak kwam bij Pauw en Witteman (met gast Willem Middelkoop die wees op deelname van Nout Wellink aan de Amerikaanse ‘lobbyclub’ The Trilateral Commission) omtrent zijn gebrek betrouwbaarheid en onafhankelijkheid. Verder is Nout Wellink volgens Wikipedia frequent Bilderberg-bezoeker en prominent lid van CDA. Wikipedia: “In zijn functie als president van De Nederlandsche Bank was het vanaf het begin Wellinks taak om de Bank een plaats te geven binnen het Europees Stelsel van Centrale Banken bij het uitstippelen van het gemeenschappelijke monetaire beleid van de Europese Economische en Monetaire Unie (EMU). Wellink is lid van de Trilaterale commissie. Dit lidmaatschap werd door critici gezien als een belangenverstrengeling met zijn positie binnen De Nederlandsche Bank. Wellink bezocht tevens meermaals de jaarlijkse Bilderberg-conferentie. Sinds juni 2006 was Wellink voorzitter van het Bazels Comité voor bankentoezicht, een internationaal orgaan dat toezichtregels ontwerpt voor banken. Als voorzitter van dit comité was hij de belangrijke man achter Bazel III, het pakket aan maatregelen dat banken moet gaan voorzien van meer kapitaal.”

Er is al langere tijd een mysterie rondom de hoeveelheid goud die de DNB voor ons Nederlanders in voorraad houd als reserve. DNB wilde niet vrij geven aan Nederland hoeveel goud we in voorraad hebben. Hier is ook een petitie over geweest (link, link). De goudvoorraad van Nederland is altijd geheim geweest. De Nederlandsche Bank heeft niet de plicht om haar goudvoorraad bekend te maken. Deze geheimhouding werd afgedwongen door Koning Willem I bij de oprichting van De Nederlandsche Bank in 1814. In de tussentijd is er het een en ander veranderd. Sinds 1948 is de Nederlandse Staat de enige aandeelhouder. Het geheimhoudingsrecht over de hoeveelheid goud die de bank bezit bleef echter bestaan. In januari 2012 heeft de President van De Nederlandsche Bank, Klaas Knot, een cameraploeg van “Nieuwsuur” toegelaten tot de kluizen waar honderden goudstaven van ieder 10 kilo liggen opgeslagen. Volgens Knot ligt er ruim 67.000 kilo aan goudstaven met een waarde van ongeveer 3 miljard euro. Dit blijkt echter maar 10% te zijn van de totale hoeveelheid goud die Nederland bezit. Dat betekent dat 90% ligt opgeslagen in het buitenland. De overige 600.000 (zeshonderdduizend) kilo ligt verdeeld opgeslagen in kluizen in Engeland, Canada en de Verenigde Staten. Klaas Knot (DNB) lijkt hiermee slim in te spelen op de controverse en hoopt het publiek tevreden en gerust te stellen door 67 ton goud te laten zien en daarna te zeggen dat hij nog 600 ton goud op andere locaties heeft.

Hij zegt dit terwijl hij geheimhoudingsrecht heeft. Het kan dus ook goed zijn dat onze financiële reserves groter of kleiner zijn. Daarnaast kan het dus ook zijn dat nu in tijden van instabiliteit ons goud over de grens risico loopt op confiscatie (link). Dit is daarmee een cruciaal issue, zeker in tijden van wereldwijd verergerende financiële crisis.

Verder is de onafhankelijkheid en de dienstbaarheid aan Nederlandse belangen van De Nederlandse Bank enorm in opspraak in kringen van complementaire nieuwsmedia.

Wat wordt er onder andere slechter in Nederland door dit Lenteakkoord dat ten dienste van de ‘Brussel’ en de ‘centrale banken’ Nederland aan een soort financieel infuus en in een maatschappelijke dwangbuis houdt?

o Ontslaan van werknemers wordt eenvoudiger: als ontslagen werknemer krijg je minder geld per maand en je krijgt dit ook voor een beperkter aantal maanden.

o Een ‘activerende Ziektewet’: er mogen minder mensen in de ziektewet en minder mensen in de WIA; je wordt dus vaker ‘gezond voor werk’ verklaard door het UWV in situaties waar je tegenwoordig nog als ziek wordt beschouwd.

o Zorgverzekering: Weer een hoger eigen risico voor je zorgverzekering.

o Zorgverzekering: Rollator en overige eenvoudige mobiliteitshulpmiddelen uit het basispakket.

o Zorg: ‘AWBZ extramuralisering’. Dit betekent minder opname en meer thuis bij langdurig ziekte. Verzorg bijvoorbeeld jarenlang je zieke grootmoeder in de toekomst maar thuis. Dit vindt Neelie Kroes ook een heel goed idee. In het FD van vandaag zegt ze: “Ouderen zijn geen kostenpost, maar bron van innovatie en economische groei.” Zij vindt het allemaal prima zolang er maar slimme elektronica in de woningen wordt geïnstalleerd.

o Algemene BTW tarief van 19% met 2% punten omhoog; ook gaan onder andere de accijnzen omhoog.

o Justitie: borgsommen ter vervanging van voorlopige hechtenis.

o Hypotheekrenteaftrek blijft in stand (!); dat is prettig voor banken die zo hun internationaal vergeleken hoge percentages hypotheekrente kunnen blijven incasseren.

o Ambtenaren: “Van iedereen wordt een bijdrage gevraagd. De lonen van ambtenaren (exclusief zorg) die gefinancierd worden met collectieve middelen, worden bevroren gedurende een periode van twee jaar.”

Hiermee wordt hopelijk duidelijk dat het Lenteakkoord een eufemisme is voor het ‘Afbraakakkoord’. Dit Akkoord draagt slechts één oplossing aan, namelijk om ons voorheen mooie land waar we een standaard van welvaart en welzijn hebben opgebouwd, langzamer maar zeker af te brokkelen, om zo ten koste van alle burgers in Nederland de centrale banken tevreden te stellen.

Dit artikel is daarom heel goed samen te vatten door de volgende twee gedeeltes uit het Akkoord:

“Hierdoor is het vraagstuk van de noodzaak tot schuldreductie, zowel op macro-(overheidsfinanciën), meso- (financiële instellingen) als microniveau (consumenten), nadrukkelijk op de agenda gekomen. Door de eurocrisis zijn voornoemde effecten alleen maar versterkt en is denoodzaak tot schuldreductie nog pregnanter geworden.”

en

“De Nederlandse Bank en het CPB zullen worden gevraagd een inschatting te maken van de te verwachten effecten van deze schulden en de positie van starters in het bijzonder.”

Conclusie Lenteakkoord:

We kunnen hieruit concluderen dat Nederland nooit een echt duurzaam stabiel financieel systeem zal krijgen zolang het beleid mede bepaald wordt door machtstructuren die hieraan geld verdienen en zo nog meer macht verkrijgen. De rekening van het fractioneel bankieren (door centrale banken met fiatgeld) wordt door alle burgers betaald in de vorm van bezuinigingen en lastenverzwaringen. De leugen over ‘economische groei = gezonde economie’, wordt nog steeds door onderwijs, overheid en media in stand gehouden. De Nederlandse financiële koers wordt dus niet slechts door de huidige volksvertegenwoordiging bepaald, maar momenteel dus ook door anderen die op zijn minst door belangenverstrengeling niet mee zouden mogen beslissen over onze eigen Nederlandse financiën.

© 18 juni 2012, Pateo.nl: alle rechten voorbehouden.

Dit artikel is geschreven door Berend en bewerkt door Johan Oldenkamp namens Uitgeverij Pateo.