Engelen met geheugenverlies
Een
engel met geheugenverlies is zich niet bewust van de eigen goddelijke vermogens
om naar believen te scheppen. In de huidige tijdsperiode herinneren steeds meer
mensen zich de goddelijke vonk die de eigen scheppingskracht laat toenemen.
We
kunnen het huidige tijdsgewricht vergelijken met een rivier die steeds sneller
en wilder gaat stromen. Aanvankelijk was het wel lekker gemakkelijk om mee te
worden gevoerd met de stroom. Maar geleidelijk aan is dat steeds minder
comfortabel geworden. Alleen ten dode opgeschreven vissen laten zich nog langer
met de maalstroom meesleuren. Vissen met een voldoende ruim bewustzijn volgen
hun eigen koers.
We
kunnen deze eindtijd ook vergelijken met een schriftelijk eindexamen. We hebben
allemaal die ene examenvraag voor onze neus. Echter, de meeste leerlingen doen
niet eens een poging om deze cruciale vraag te beantwoorden en wachten gewoon
tot de tijd om is.
Alle
eindtijdvoorspellingen geven aan dat het examen op een gegeven moment afgelopen
zal zijn. Dan zal er niet meer kunnen worden geschreven. Op basis van het
antwoord zoals het op dat moment is geformuleerd wordt het kaf van het koren
gescheiden. Het wordt voor steeds meer mensen duidelijk dat het moment waarop
de pen moet worden neergelegd inmiddels zeer nabij is.
Op
basis van mijn interpretatie van de lange-telling-kalender van de Maya’s heb ik
vastgesteld dat we tot en met 14 juli 2012 de tijd hebben om ons antwoord te
formuleren (klik hier om een kort filmpje te zien over deze berekening). En
eigenlijk kan ik hier ook al wel het goede antwoord verklappen (namelijk
onvoorwaardelijke liefde), want het gaat om de verinnerlijking van dit
antwoord.
We
kunnen het ook vergelijken met een orkest. In de loop der tijd is het orkest
steeds sneller gaan spelen. Nu maakt het orkest zich op voor de grote finale.
En op het hoogtepunt van deze apotheose zal het plotseling even helemaal stil
vallen. We zullen ons dan voelen als bij een stoelendans. En wie te laat is,
die is dus af.
Apotheose
betekent letterlijk de verheffing van de mens tot god. En dat is nu precies
waar het om gaat. Ieder mens schept als een god de eigen werkelijkheid. Dat kan
op een bewuste, liefdevolle manier, maar eveneens op een onbewuste, egoïstische
manier.
De
missie van Pateo is om ieders eigen scheppingskracht
te helpen versterken via het bieden van inzicht
en het verruimen van het bewustzijn.
Zeist,
20 mei 2011
Johan
Oldenkamp