Is de SER een lobbyclub?

 

Onderstaand artikel is geschreven door Berend. Hij onderzocht of de Sociaal-Economische Raad (SER) betrokken is bij ondemocratische belangenverstrengelingen. Wat voor invloed (lees: macht) heeft Nederlandse staat in 1950 via de oprichting van de SER weggegeven aan het bedrijfsleven? Het woord is aan Berend:

 

Vandaag staat er in een artikel van het Financieele Dagblad (FD) dat minister Henk Kamp (VVD) Wiebe Draijer (1965) heeft voorgedragen als opvolger van Alexander Rinnooy Kan (D66) in de functie van SER-voorzitter. Het FD omschrijft daarbij de SER als “een belangrijk adviesorgaan van de regering”. Op de website van de Rijksoverheid lezen we dat deze opvolging ingaat op 1 september aanstaande (link).

 

We weten dat Alexander Rinnooy Kan net als Nout Wellink lid is van de Trilaterale Commissie (link). De Volkskrant riep hem in 2007, 2008 en 2009 uit tot de meest invloedrijke man van Nederland. Laten we niet vergeten dat de Volkskrant samen met het AD, Parool en Trouw allen PCM-kranten zijn, tegenwoordig Persgroep Nederland genoemd, die eigendom is van diverse banken (link). Naast het lidmaatschap bij de Trilaterale Commissie is Alexander Rinnooy Kan tevens bezoeker bij de Bilderberg-conferenties (link).

 

Naast Alexander Rinnooy Kan als ondemocratische lobbyist treffen we Victor Halberstadt aan, die van 1972 tot 2002 kroonlid was van de SER. Wikipedia (link) zegt onder andere het volgende over Halberstadt: ''... Halberstadt is sinds 1991 internationaal adviseur van The Goldman Sachs Group. Hij was van 1980 tot 2000 Honorair Secretaris-Generaal van de Bilderberg-conferentie. ...'' Ook in recentere jaren blijft Halberstadt volgens Wikipedia de geheime Bilderberg-conferenties bezoeken (link).

 

Kortom, via haar huidige voorzitter en haar voormalige kroonlid was en is de SER innig verbonden met het antidemocratische lobbycircuit van zowel de Bilderberg-conferenties als de Trilaterale Commissie.

 

Om meer te leren over de SER kun je onder andere de website van de SER bezoeken (link). Hier wordt uitgelegd wanneer en waarom het bedrijfsleven in Nederland direct en indirect (door middel van advisering) een vinger in de pap kreeg bij het financiële en sociale beleid. Tekstfragment van de website van de SER: “De zware economische crisis van de jaren dertig lag nog vers in het geheugen. Men was het er in brede kring over eens: de overheid moet zich meer gaan bemoeien met economische groei, werkgelegenheid en sociale zekerheid. Maar ook was duidelijk: de overheid kan dit niet alleen. Ze kan die zware taak slechts waarmaken door het bedrijfsleven (ondernemers en werknemers) blijvend bij het oplossen van deze maatschappelijke vraagstukken te betrekken. … Deze grotere betrokkenheid van ondernemers en werknemers bij het sociaal-economische beleid is in 1950 vastgelegd in de Wet op de bedrijfsorganisatie. Met deze wet is de SER opgericht. Via de SER krijgt het bedrijfsleven (ondernemers en werknemers) een adviserende taak. Ook krijgt het bedrijfsleven bestuurlijke bevoegdheden: zij krijgt dan de mogelijkheid om product- en bedrijfschappen op te richten. In deze schappen kunnen ondernemers en werknemers gemeenschappelijke zaken regelen die zij belangrijk vinden voor hun eigen sector.'' (link)

 

Wellicht ben ik naïef, maar ik zeg het toch: laten we hopen dat Wiebe Draijer straks als SER-voorzitter de belangen van het Nederlandse volk democratisch en naar eer en geweten behartigt.

 

© 19 juni 2012, Pateo.nl: alle rechten voorbehouden.

Dit artikel is geschreven door Berend en bewerkt door Johan Oldenkamp namens Uitgeverij Pateo.