Het is dit weekeinde 18 jaar geleden dat de 16-jarige Marianne Vaatstra op een beestachtige wijze werd verkracht en vermoord. Dat gebeurde in de nacht van zaterdag 1 mei 1999. Die avond ervoor, op vrijdag 30 april, wat toen als Koninginnedag werd gevierd in Nederland, was Marianne (1982) van haar ouderlijk huis in Zwaagwesteinde met de auto naar Kollum gebracht door haar broer Johan (1970), om daar uit te gaan met vrienden. Deze 12-jaar oudere broer had Marianne geld vervolgens gegeven om een taxi te nemen voor de terugweg, samen met haar vriendje Spencer Sletering. Maar zo ging het niet, want de volgende ochtend werd haar ontblootte lichaam gevonden in een weiland tussen Kollum en Zwaagwesteinde. Haar keel was doorgesneden en ze had meer dan de helft van haar bloed verloren. Zelfs voor een leek was het duidelijk dat zij een duivelse dood moet zijn gestorven in een afschuwelijk satanisch seksueel ritueel.

Al vanaf het allereerste begin hebben politie en justitie de ware toedracht in de doofpot gestopt van wat Marianne die nacht is aangedaan. En pas dertien jaar later heeft justitie Jasper Steringa (1967) zolang gehersenspoeld dat deze arme man uiteindelijk maar een valse verklaring heeft afgelegd, waarna de deksel definitief op deze doofpot werd gedaan, althans voor het grote publiek dat nog altijd braaf gelooft in officiële leugens.

Vorig jaar heb ik besloten maar eens een aflevering van Pateo TV te besteden aan deze smerige doofpotzaak:

En zoals het wel vaker gaat, werd ik onmiddellijk keihard aangevallen door collega-onderzoekers. Dat deden ze niet omdat ze het volledig eens waren met ongeveer 95% van deze video. Nee, dat deden ze omdat ze het niet eens waren met ongeveer de laatste 5%, waarin ik mijn hypothese deel over wat er die nacht echt is gebeurd. Deze collega’s waren bijvoorbeeld Wim Dankbaar (1961) en diens vriendje Rob Arts, die zich op het internet verschuilt achter de naam “De Grijze Duif”. Vooral deze Wim Dankbaar, die inmiddels volledig geobsedeerd is geraakt door deze Vaatstra-doofpotzaak, liet toen even zijn ware gezicht zien. Overigens was deze Dankbaar medeauteur van een lachwekkend boek over de JFK-zaak dat in 2014 verscheen en volledig was gebaseerd op de fantasie van James Earl Files (1942), ook bekend als James Sutton. Wil je de waarheid weten in die beruchte zaak, lees dan mijn Engelstalige e-boek Solving the JFK Case, gratis te verkrijgen.

Maar goed, wat is nu de ware toedracht van de afschuwelijke moord op Marianne Vaatstra, dit weekeinde 18 jaar geleden? Wat hieronder staat opgeschreven, dat is mijn hypothese. Ik wil namelijk ook hierin de waarheid weten, en ik neem met niets minder genoegen. Heb je informatie waaruit blijkt dat het toch iets anders zit dan hieronder uiteengezet, deel het dan met mij, zodat ik het aan kan passen. Heb je die informatie niet, maar denk je toch dat het niet helemaal zo is gegaan, publiceer dan maar zelf jouw versie, maar val mij er alsjeblieft niet mee lastig. Hier komt in ieder geval de versie van mij:

Wolfgang Hebben (1947) was eigenaar van een stacaravan gelegen op het terrein in Kollum waar destijds ook het asielzoekerscentrum De Poelplaets was gevestigd. Hierin waren diverse camera’s en microfoons bevestigd, want er werden geregeld pornofilms opgenomen. Eén van de pornoacteurs die daarbij betrokken was heette Ludger Dill (ook wel Louis genoemd).

In die tijd verdwenen er in Noord-Nederland opvallend veel jonge vrouwen. Eén van hen was bijvoorbeeld Jolanda Catharina Meijer (1963), een straatprostituee uit Groningen. Op 6 februari 1998 is zij gezien samen met Ludger Dill. Voor zover ik weet is haar lichaam nooit gevonden.

Wolfgang Hebben en Ludger Dill maakten dus niet alleen “gewone” pornofilms, maar ook opnames van gewelddadige verkrachtingen en zelfs zogenaamde snuff-films, waarbij iemand voor de camera wordt doodgemaakt. Dit is ook met Marianne Vaatstra gebeurd. Een maand nadat Marianne daar vaginaal en anaal was verkracht, gevolgd door het doorsnijden van haar hals, is deze stacaravan van Wolfgang Hebben volledig uitgebrand. De drie liter bloed van Marianne die daar op de vloer terecht is gekomen was daarmee ook verdwenen. Maar Wolfgang Hebben en Ludger Dill waren niet de enige twee die aanwezig waren bij dit verschrikkelijke misdrijf.

Twee weken eerder, op vrijdagavond 16 april 1999, werd Marianne lastig gevallen door twee asielzoekers. De jongste van deze twee, Faek Shwan Mustafa, was ongeveer even oud als Marianne. Deze Faek Mustafa werd vrijwel altijd vergezeld, en die avond dus ook, door diens vriend en beschermer Ali Hussein Hassan (1972). Deze Ali Hassan gebaarde Marianne die avond dat haar hals zou worden doorgesneden. Diverse getuigen hebben dit gezien, en er is zelfs aangifte van gedaan.

Faek Mustafa en Ali Hassan verbleven in het asielzoekerscentrum De Poelplaets en waren dus buren van Wolfgang Hebben. Uit het feit dat Ali Hassan twee weken ervoor het keel-doorsnijden-gebaar heeft gemaakt naar Marianne kunnen we concluderen dat Marianne niet de eerste jonge vrouw was die op die manier haar leven verloor in de stacaravan van Wolfgang Hebben. Dit hadden ze al (veel) vaker gedaan, en wellicht was er veel vraag naar dergelijke snuff-video’s.

Op die vrijdagavond 30 april 1999 was Marianne met vrienden in de dancing genaamd Paradiso aan de Voorstraat 65 in Kollum (waar tegenwoordig café De Koornbeurs is gevestigd). Volgens een mogelijk scenario is het toen op de één of andere manier Faek Mustafa en Ali Hassan gelukt om Marianne in de donkergrijze Mercedes stationcar van Wolfgang Hebben te krijgen. Getuigen hebben deze avond die auto inderdaad daar zien rijden. Volgens een andere versie zou Marianne vrijwillig bij Ludger Dill in de auto zijn gestapt, een Citroën BX. Hoe dan ook, nadat Marianne was verkracht en vermoord brachten Wolfgang Hebben en Ludger Dill haar lijk met die Citroën BX naar dat weiland, niet al te ver van de locatie waar Ludger Dill toen woonde, namelijk in Veenklooster, op het terrein van Jan Kloppenburg (1921). Vreemd genoeg heeft Ludger Dill daarna de grote herenfiets van Jan Kloppenburg daar langs de kant van de weg gelegd, waardoor Marianne’s lijk de volgende ochtend werd gevonden. Nog diezelfde dag reed Ludger Dill deze Citroën BX vol met sporen afkomstig van Marianne’s lichaam naar Duitsland en heeft deze auto daar laten vernietigen.

Maar Wolfgang Hebben, Ludger Dill, Faek Mustafa en Ali Hassan waren niet de enige vier die aanwezig waren bij dit verschrikkelijke misdrijf. Daarvoor heb ik echter alleen indirect bewijs, afkomstig van de manier waarop deze diepzieke moordzaak onmiddellijk in de doofpot werd gestopt.

Nog diezelfde dag werd Ali Hassan overgeplaatst van het asielzoekerscentrum De Poelplaets in Kollum naar het grenshospitium in Amsterdam Zuid-Oost, om van daaruit vier dagen later terecht te komen in een gevangenis te Noorwegen. En die maandagochtend erna, dus 3 mei, werd Faek Mustafa is allerijl overgebracht naar het asielzoekerscentrum in Musselkanaal. Wie had zoveel macht om dit buiten alle procedures om te laten doen? Dit moet de directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken bij het ministerie van Justitie van geweest. Die positie werd toen bekleed door Joris Demmink (1947), waarvan toen al bekend was dat hij als homoseksuele pedofiel jongens verkrachtte. Omdat Demmink de waarheid in de Vaatstra-zaak zo goed onder de doofpotdeksel heeft weten te houden mocht hij in 2002 nog een carrièrestap omhoog maken, en werd hij als secretaris-generaal de hoogste ambtenaar op het ministerie van Justitie, zoals dat destijds heette (dus zonder “Veiligheid” in de naam). En daar mocht hij, ondanks alle ophef over zijn criminele en zedenloze gedrag, maar liefst tien jaar, tot aan zijn pensionering in 2012, blijven zitten.

Wie is er zo machtig dat Demmink al die tijd de hand boven het hoofd is gehouden door de desbetreffende eindverantwoordelijke ministers? Wie staat boven die ministers? Nou, dat was dus Beatrix von Amsberg-zur Lippe (1938). Welk belang had Beatrix om de waarheid over de moord op Marianne Vaatstra te willen verdonkeremanen? Denk daar maar eens goed over na! Wat zou dat überhaupt kunnen zijn?

Beatrix groeide overigens op in een omgeving waarin de waarheid al heel lang in de doofpot wordt gedaan. Zo had Beatrix een oudere zus, omdat haar moeder op 17-jarige leeftijd zwanger was geraakt van diens 50-jarige stiefvader. Die eerstgeborene van Juliana (1909 - 2004) is als vondeling naar een weeshuis gebracht onder de naam Maria Jacoba Roovers (1927 – 1997). De oplettende lezer zal het woord ‘stiefvader’ niet zijn ontgaan, want Heinrich zu Mecklenburg (1876 – 1934) en diens vrouw Wilhelmina (1880 – 1962) konden geen levensvatbare kinderen krijgen. Overigens, het feit dat deze Heinrich dus seks had met zijn minderjarige stiefdochter was in die tijd strafbaar. Wilhelmina zelf was weer niet de dochter de door syfilis onvruchtbaar geworden Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk van Nassau (1817 – 1890). Die liet daarom maar diens 41-jaar jongere bruid Emma von Waldeck und Pyrmont (1858 – 1934) dekken door zijn eerste bediende, namelijk Sebastiaan Mattheus Sigismund de Ranitz (1846 – 1916). En dan hebben we het nog niet eens over alle leugens aangaande de neptitel “Prins van Orange”.

Afijn, Beatrix groeide dus op in een omgeving waar de leugen regeert. Haar vader was in die tijd wellicht de grootste schurk van deze liegende en bedriegende familie die jaarlijks vele honderden miljoenen steelt van de Nederlandse bevolking. Maar daarnaast droeg haar eigen man ook nog eens een groot geheim met zich mee, want hij was (ook) een homoseksuele pedofiel. Om hem niet te ver te laten ontsporen heeft ze hem op een gegeven moment maar met pilletjes kaltgestellt.

Wat heeft deze nep-oranje beerput nu te maken met de moord op Marianne Vaatstra, wil je misschien weten? Nou alles, want de appel valt ook hier niet ver van de boom. Marianne is namelijk satanistisch verkracht en vermoord in het bijzijn van de middelste zoon van Beatrix. Dat is in ieder geval mijn vermoeden. Waarom zou Beatrix anders Demmink al die jaren hebben beschermd? Hij moet haar wel een erg goede dienst hebben bewezen. Iets anders dan alle sporen die richting Friso (1968 – 2013) hadden kunnen wijzen wegpoetsen kan ik niet bedenken.

Omdat in 2012 de publieke opinie steeds nadrukkelijker vroeg om de oplossing van de moord op Marianne Vaatstra heeft Beatrix gemeend om ook haar seksueel zieke zoon, net zoals diens vader ruim 10 jaar eerder, kalt te stellen. Maar opmerkelijk genoeg overleefde Friso dit opzettelijke skiongeluk in Oostenrijk op 17 februari 2012. Omdat hij bovendien weer bij kennis leek te gaan komen is hij vervolgens snel naar een meer gecontroleerd ziekenhuis overgebracht. En toen dat zelfs niet goed leek te gaan is hij maar overgebracht naar Huis ten Bosch, waar Beatrix er waarschijnlijk zelf een einde aan heeft gemaakt.

Het jaar 2012 was niet alleen het jaar van de in eerste instantie mislukte moordaanslag op Friso (in februari), maar ook die van de start van het grootschalige DNA-onderzoek in de Vaatstra-dofpotzaak (vanaf april), die van het afscheid van Demmink (eind oktober) en natuurlijk die van de valse bekentenis van Jasper Steringa (begin december).

We zijn nu 18 jaar na de verschrikkelijke moord op Marianne. Friso leeft inmiddels niet meer (of leidt een geheim leven), en volgens mijn gegevens is Ludger Dill in 2011 overleden. Maar Wolfgang Hebben, Faek Mustafa en Ali Hassan leven momenteel nog wel (voor zover ik weet), en zij kunnen precies vertellen wat er die nacht met Marianne is gebeurd. Omdat ze echter weten dat ze tot in de top van justitie en zelfs daarboven worden beschermd vanwege hun eregast van die nacht zullen ze hun mond niet opendoen. Maar wat nu wanneer we Beatrix als medeplichtige dagvaarden voor de moord op Marianne? En als we toch bezig zijn, laten we Beatrix en haar familie dan maar gelijk dagvaarden voor alles wat zij en hun voorgangers de Nederlandse bevolking hebben aangedaan. Dat zal een flinke schadevergoeding worden, waardoor alle voedselbanken per direct kunnen worden opgeheven. Lang leve de Republiek der Nederlanden waarin de rechtsorde wordt hersteld nadat we onszelf hebben verlost van al die criminele parasieten! Laten we daarom de afschuwelijke moord op Marianne Vaatstra niet alleen nooit vergeten, maar vooral aangrijpen om ons te verlossen van deze lieden.

Gerelateerd: