Vivere : Durf te Leven

Vivo ricopiando “yesterday”
e sono sempre in mezzo ai guai.
Vivo e ti domando cosa sei,
ma specchio, tu non parli mai.

Io che non potró mai creare niente,
Io amo l’amore ma non la gente,
Io che non saró mai un dio.

Vivere, nessuno mai ce l’ha insegnato.
Vivere, fotocopiandoci il passato.
Vivere, anche se non l’ho chiesto io di.
Vivere, e come una canzone che nessuno canterá.

Ma se tu vedessi l’uomo davanti al tuo portone
che dorme avvolto in un cartone.
Se tu ascoltassi il mondo,
una mattina senza il rumore della pioggia.
Tu che puoi creare con la tua voce.
Tu pensi i pensieri della gente.
Poi di Dio c’é solo Dio.

Vivere, nessuno mai ce l’ha insegnato.
Vivere, non si puó vivere senza passato.
Vivere é bello anche se non lo hai chiesto mai.
Una canzone ci sará sempre qualcuno che la canterá.

Qualcuno non mi basta.
(Perché perché perché perché?)
Vivere cercando ancora il grande amore.
(Non vivi questa sera?)
Vivere come se mai dovessimo morire.
(Perché perché perché perché non vivi ora?)
Vivere per poi capire all’improvviso che in fondo
questa vita tu …
(Perché perché perché perché la vita non é vita?)
… non l’hai vissuta.

Vivere cercando ancora il grande amore.
Vivere come se mai dovessimo morire.
(Perché perché perché la vita non é vita?)
Per poi capire all’improvviso …
(Perché?)
… che in fondo questa vita tu …
… non l’hai vissuta mai.

Ti dico no.
Ti dico si.
Ti dico che …
… ho voglia di vivere!

Ik leef door gisteren te kopiëren
en ik ben altijd in de problemen.
Ik leef en ik vraag je wat je bent,
maar spiegel, je antwoordt nooit.

Ik, die nooit in staat zal zijn om iets te creëren.
Ik hou van de liefde, maar niet van de mensen.
Ik, die nooit een god zal zijn.

Leven, niemand heeft het ons ooit geleerd.
Leven, het verleden fotokopiërend.
Leven, zelfs als ik er niet om heb gevraagd.
Leven, als een lied dat niemand ooit zou zingen.

Maar als je een man zag voor jouw deur
die slaapt, verwikkeld in een kartonnen doos.
Als je naar de wereld luistert,
een ochtend zonder het lawaai van de regen.
Jij die kunt scheppen met jouw stem.
Je denkt de gedachten van de mensen.
Dan is God maar één God.

Leven, niemand heeft het ons ooit geleerd.
Leven, je kunt niet leven zonder verleden.
Leven is mooi, ook als je er nooit om hebt gevraagd.
Een lied, er zal altijd iemand zijn om het te zingen.

Iemand is niet genoeg.
(Waarom, waarom, waarom, waarom?)
Leven, nog steeds op zoek naar de grote liefde.
(Niet levend vanavond?)
Leven alsof we nooit zouden sterven.
(Waarom, waarom, waarom, waarom nu niet levend?)
Leven en dan opeens begrijpen na alles
dat jij …
(Waarom, waarom, waarom, waarom is leven niet levend?)
… niet hebt geleefd.

Leven, nog steeds op zoek naar de grote liefde.
Leven alsof we nooit zouden sterven.
(Waarom, waarom, waarom is leven niet levend?)
En dan opeens begrijpen …
(Waarom?)
… dat je na alles …
… nooit echt hebt geleefd.

Ik zeg je nee.
Ik zeg je ja.
Ik zeg je dat …
… ik wil leven!

Dit Italiaanse lied werd geschreven door Gerardina Trovato (1967). Het werd in 1995 voor het eerst opgenomen als een duet tussen haarzelf en Andrea Bocelli (1958). De hierboven ingesloten audio-opname bevat een rechtstreeks uitgezonden versie zien van dit nummer uitgevoerd door beide zangers. De vertaling van deze songtekst naar het Nederlands is gemaakt door Johan Oldenkamp.

Veel mensen gaan ervan uit dat het een gewoon liefdesliedje zou zijn. Echter, dit nummer gaat niet over de verloren liefde tussen twee mensen. Het gaat over het vinden van de Grote Liefde. Deze Grote Liefde is de Liefde voor het Leven, of, zoals we ook kunnen zeggen: de Liefde voor God! Daarom is het een Wholly Science lied.

Dank je wel, Gerardina, voor het schrijven van dit lied, en dank jullie wel, Gerardina en Andrea, voor het zo hartstochtelijk zingen van dit lied!

Dit artikel is op 11 december 2014 geschreven door Johan Oldenkamp. Het is ook beschikbaar in het Engels en Italiaans.