Vivere: Durf te leven
|
Vivo ricopiando
“yesterday” e sono sempre in mezzo ai guai. Vivo e ti
domando cosa sei, ma specchio,
tu non parli mai. Io che
non potró mai creare niente, Io amo
l’amore ma non la gente, Io che
non saró mai un dio. Vivere, nessuno
mai ce l’ha insegnato. Vivere, fotocopiandoci
il passato. Vivere, anche
se non l’ho chiesto io di. Vivere, e come una
canzone che nessuno canterá. Ma se tu vedessi l’uomo
davanti al tuo portone che dorme avvolto
in un cartone. Se tu ascoltassi il mondo, una mattina senza il rumore
della pioggia. Tu che
puoi creare con la tua voce. Tu pensi
i pensieri della gente. Poi di Dio c’é
solo Dio. Vivere, nessuno mai ce
l’ha insegnato. Vivere, non si puó vivere
senza passato. Vivere é Una canzone ci sará sempre
qualcuno che la canterá. Qualcuno non mi basta. (Perché
perché perché perché?) Vivere cercando
ancora il grande amore. (Non vivi
questa sera?) Vivere come se mai
dovessimo morire. (Perché
perché perché perché non vivi ora?) Vivere per poi capire
all’improvviso che in fondo questa vita tu
… (Perché
perché perché perché la vita non é vita?) … non l’hai vissuta. Vivere cercando
ancora il grande amore. Vivere come se mai
dovessimo morire. (Perché
perché perché la vita non
é vita?) Per poi capire
all’improvviso … (Perché?) … che
in fondo questa vita tu … … non l’hai vissuta mai. Ti dico
no. Ti dico
si. Ti dico
che ... … ho voglia di vivere! |
Ik leef door gisteren te kopiëren en ik ben altijd in de problemen. Ik leef en ik vraag je wat je bent, maar spiegel, je antwoordt nooit. Ik, die zal nooit in staat zal zijn om iets te creëren. Ik hou van de liefde, maar niet van de
mensen. Ik, die zal nooit een god zijn. Leven, niemand heeft het ons ooit geleerd. Leven, het verleden fotokopiërend. Leven, zelfs als ik er niet om heb gevraagd. Leven, als een lied dat niemand ooit zou zingen. Maar als je een man zag voor jouw deur die slaapt verwikkeld in een kartonnen doos. Als je naar de wereld luistert, een ochtend zonder het lawaai van de regen. Jij die kunt scheppen met jouw stem. Je denkt de gedachten van de mensen. Dan is God maar één God. Leven, niemand heeft het ons ooit geleerd. Leven, je kunt niet leven zonder verleden. Leven is mooi, ook als je er nooit om hebt gevraagd. Een lied, er zal altijd iemand zijn om het te zingen. Iemand is niet genoeg. (Waarom, waarom, waarom, waarom?) Leven, nog steeds op zoek naar de grote liefde. (Niet levend vanavond?) Leven alsof we nooit zouden sterven. (Waarom, waarom, waarom, waarom nu niet levend?) Leven en dan opeens begrijpen na alles dat jij ... (Waarom, waarom, waarom, waarom is leven niet levend?) ... niet hebt geleefd. Leven, nog steeds op zoek naar de grote liefde. Leven alsof we nooit zouden sterven. (Waarom, waarom, waarom is leven niet levend?) En dan opeens begrijpen ... (Waarom?) ... dat je na alles ... ... nooit echt hebt geleefd. Ik zeg je nee. Ik zeg je ja. Ik zeg je dat ... ... ik wil leven! |
Dit
Italiaanse lied werd geschreven door Gerardina Trovato (1967). Het werd voor
het eerst opgenomen als een duet tussen haarzelf en Andrea Bocelli (1958).
Bovenstaande video toont een studio versie van dit lied uitgevoerd door beide
zangers. De video hieronder laat (vanaf 1 minuut en 18 seconden) een live
versie zien van dit nummer uitgevoerd door dezelfde zangers. De vertaling van
deze songtekst naar het Nederlands is door mij gemaakt.
Veel
mensen gaan ervan uit dat het een gewone liefdesliedje
is. Echter, dit nummer gaat niet over de verloren liefde tussen twee mensen.
Het gaat om het vinden van de Grote Liefde. Deze Grote Liefde is de Liefde voor
het Leven, of, zoals we ook kunnen zeggen: de Liefde voor God! Daarom is een Wholly Science song.
Dank
je wel, Gerardina, voor het schrijven van dit lied.
Dank jullie wel, Gerardina en Andrea,
voor het zo hartstochtelijk zingen van dit lied!
© 2014 December
11 – Pateo.nl
: Wholly Science – Johan Oldenkamp
(Dit artikel is ook beschikbaar in
het Engels: link)